بررسی کیفیت آب زیرزمینی در محدوده‌ی شبکه-های آبیاری و زهکشی با اهداف کشاورزی و شرب(مطالعه موردی دشت عباس)

شـناخت کیفیت آب­های زیرزمینی، به عنوان یکی از مهم­ترین و آسیب پذیرترین منابع تأمین آب در دهه­های اخیـر، یـک امر ضروری است. توجه به این موضوع که تصفیه آب کار بسیار حساس و از لحاظ اقتصادی پر هزینه می باشد، بررسی کیفیت منابع آب­های زیر زمینی را ضروری ساخته است. در ایــن تحقیــق به­منظــور بررســی ترکیــب شــیمیایی آب زیرزمینی منطقه، در فصـل تابسـتان سـال 1392 از تعـداد 21 حلقـه چاهک مشاهده­ای نمونـه بـرداری  بعمل آمد و پارامترهای مهم کیفی نمونه­های مذکور به­منظور بررسی مناسب بودن آب منطقه برای اهداف آبیاری و شرب مورد سنجش و محاسبه قرار گرفت. همچنین برای تعیین رخساره هیدروشیمیایی آب زیرزمینی منطقه از دیاگرام پایپر استفاده شد. نتایج نشان داد که نوع غالب رخساره هیدروشیمیایی آب زیرزمینی منطقه کلسیم سولفاته(Ca-SO4) بوده و بر اساس استاندارد سازمان بهداشت جهانی، از میان چاه­های منطقه تنها چاه­های L6C، O12-C، L15 و H9 برای استفاده شرب مناسب بودند و این چاه­ها از نظر خطر سدیم و تغییر ساختمان خاک برای استفاده کشاورزی نیز دارای وضعیت خوب تا مجاز بودند. همچنین آب زیرزمینی منطقه دارای شاخص نفوذپذیری متوسط بوده و بایستی برای آبیاری خاک با نفوذپذیری کافی و کشت گیاهان مقاوم به شوری بکار گرفته شود.